03 lis Jak radzić sobie z lękiem klimatycznym? Wskazówki psycholożek
Jest taka świetna rozmowa w podkaście Muda Talks z Filipem Springerem. Springer mimochodem wtrąca temat, jak nadrobił wiedzę o klimacie i przeczołgało go to totalnie. Mówi o tym jak o naturalnej kolei rzeczy. Tak, jakby nie dało się tego etapu pominąć. Myślę, że wiele osób może się z tym identyfikować. Bo wiedza o klimacie do łatwych nie należy. Piękne jest jednak to, co z tym zrobił. Otworzył szkołę ekopoetyki. Czyli nie tylko skupił się na działaniu „pro eko”, ale oparł je na swoim talencie. Pisaniu i pracy z ludźmi.
W dalszej części tekstu przytaczam psycholożki, które są zgodne, że działanie pomaga na lęk klimatyczny. Chciałam jednak zostawić tutaj ten wątek talentu, jako coś od siebie 🙂 Uważam, że każdy i każda z nas potrafi robić coś z większą lekkością, niż inni. Eko aktywizm może i chyba nawet powinien mieć różne formy i wiele twarzy. Jeśli to ten moment, to łap swój talent i działaj. A jeśli to jeszcze nie teraz, zapraszam do dalszej lektury…
Lęk? To normalne
“Nie wyobrażam sobie nie bać się zmiany klimatu, jeżeli wiesz, czym ona grozi” – mówi psycholożka społeczna, dr Marzena Cypryańska-Nezlek. Strach, tak jak inne emocje – dodaje -ma funkcje adaptacyjne. Informuje nas, że coś nam grozi, zwiększa uważność. Ale też motywuje do działania. Podstawowe reakcje to uciekaj albo walcz. Jednak ta funkcja adaptacyjna nie działa, gdy jesteśmy po prostu przestraszeni. Dlatego tak ważne jest, by mówić, co można z tym zrobić.
Co można zrobić z lękiem klimatycznym?
Na podstawie wypowiedzi dr Marzeny Cypryańska-Nezlek:
1. Przede wszystkim zrozumieć, że to wspólna sprawa i wspólna praca. „Ze zmianą klimatu możemy sobie poradzić tylko wtedy, gdy będziemy działali jako zbiorowość”.
„Przywykliśmy do tego, żeby widzieć swoją skuteczność w kategoriach natychmiastowych efektów – działam i mam efekt. Ty sam swoim jednostkowym działaniem nie zatrzymasz zmiany klimatu. Ale to nie znaczy, że masz nie działać. (…) Wartość twojego działania jest w tym, że stajesz się częścią tej działającej masy.”
2. Poszukać małych rzeczy, pierwszych kroków, które możesz robić wokół siebie. (dieta, ograniczanie śmieci itp.). Jeśli szukasz pomysłów, sprawdź Nieskończoną Listę Eko Nawyków.
3. Angażować się w popieranie zmian systemowych: podpisywać petycje, chodzić na protesty. “Musimy dawać sygnał rządzącym: to jest dla nas ważne, a wy jesteście za to odpowiedzialni!”
Dlaczego to ważne? „Jak zaczynasz działać, twoja uwaga przesuwa się z samego zagrożenia na różne elementy działania (…) To obniża poziom lęku i przywraca poczucie kontroli i sprawstwa”.
4. Warto też aktywnie szukać wokół siebie innych ludzi, którzy wprowadzają zmiany. Pytać ich, jak oni sobie radzą, obserwować, co robią. Ponieważ „obserwowanie skuteczności innych, wzmacnia poczucie społecznej sprawczości (…) pokazuje, że możemy, że mamy nadzieję”.
5. Sumując wszystko razem, można po prostu zmienić styl życia na mniej konsumpcyjny. Psycholożka pokazuje w tym szansę na dobre, szczęśliwsze, bogatsze w więzi życie. Nie tylko pokonanie lęku klimatycznego, ale wyjście na duży plus dla siebie.
6. Psycholożka podkreśla równocześnie, że jeśli lęk dezorganizuje życie, jeśli sprawia, że cierpimy – właściwym krokiem jest udać się do terapeuty, który pomoże.
Psycholożka, Anna Cyklińska (www.psychoedu.online) mówi o lęku klimatycznym w bardzo podobnym tonie:
1. Jeśli jest ci bardzo źle, porozmawiaj z psychoterapeutą.
2. Znajdź pomoc w grupie, która wzajemnie wspiera się w trudniejszych chwilach
3. Działaj metodą małych kroków
4. Spędzaj czas na łonie natury, bądź wdzięczna_y
5. Inwestuj w relacje, to wzmocni Twoje poczucie wsparcia
6. Znajdź obszary, gdzie wzmocnisz swoje poczucie sprawstwa, np. dziel się wegańskim jedzeniem itp.
Czy mogę coś do tego dodać? Budujące są dla mnie słowa o tym, jak działa oglądanie społecznej sprawczości. Czuję, to działa! Czapki z głów dla ludzi, którzy żyją ekologicznie od dawna. Dziś pewnie jest nam łatwiej, ta wiedza jest coraz bardziej powszechna. Jeśli jesteś eko, ale nie mówisz o tym nikomu, to zachęcam by czasem się otworzyć. Ta świadomość, że jest nas coraz więcej, pomaga 🙂
Źródła i więcej:
https://www.spreaker.com/user/mudatalks/springer-final-po-auphonic
https://audycje.tokfm.pl/podcast/94211,26-Lek-klimatyczny-da-sie-oswoic-Wystarczy-zaczac-dzialac
https://oko.press/to-bedzie-koniec-cywilizacji-jaka-znamy-depresja-klimatyczna-w-polsce-wywiad/
https://www.psychoedu.online/
